Gubitak staništa

Jesetre su veoma osetljive na promene staništa. Izmenjena staništa mogu gotovo trenutno da utiču na uspeh njihovog mresta, zimskog odmora i ishrane, i u krajnjem slučaju da dovedu do njihovog izumiranja.

Većina jesetarskih vrsta se danas mresti na čistim šljujnkovitim obalama donjeg toka reke Dunav gde polažu jaja pre nego što migriraju nazad do Crnog mora. Mrest se odvija u dubokim vodama, na temperaturama od najmanje 9–15॰C.

Populacije jesetarskih vrsta su najviše pogođene gubitkom pogodnog staništa u slivu reke Dunav. Regulacija i kanalisanje reka i izgradnja nasipa duž rečnih obala kako bi se sprečile poplave, dovele su do dramatičnog gubitka čak 80% prirodnih plavnih područja i vlažnih staništa koja su deo rečnog sistema.  Rečna plovidba predstavlja veliku pretnju po staništa jesetarskih vrsta, uglavnom zbog produbljivanja, ispravljanja i iskopavanja reka. Ekstrakcija peska i šljunka, kao i kočarenje, takođe imaju štetne efekte na populacije jesetarskih vrsta.

Nedostatak informacija o lokacijama ključnih staništa za mrest jesetarskih vrsta u donjem toku reke Dunav ukazuje da nezaštićena staništa od ključne važnosti za mrest ove vrste mogu da budu nepovratno uništena.